A redacción dos obxetivos

 Metodología

1. ¿Por cuál o cuales de los motivos citados en el punto 1.1.1. practicas o practicarías un deporte o una actividad física?. Explica el porqué de esta elección.

 Dende o meu punto de vista a práctica do deporte é algo esencial para todos os grupos de persoas, é dicir, dende nenos de 3/4 anos que comezan a escola ata as persoas de terceira idade con un estado de saúde decente (que lles permita valerse por si mesmos).

Eu práctico deporte porque é algo que me inculcaron dende moi pequena, non obstante, podería telo abandoado, mais non fui o caso. Practico deporte habitualmente por motivos de saúde, xa que me axuda a diminuír a asma e ademáis para prever moitas enfermidades que quizáis coa axuda de actividade física podería chegar evitar; pero fágoo de forma cotiá porque me axuda a desconectar dos meus problemas, dos estudos... é para min unha via de escape da realidade, onde non tes que asumir ningún tipo de responsabilidade mais que a de coidarte. Tamén o fago para estar en forma, e para superarme a min mesma cada día,  xa que considero que nos axuda a vernos ben, e é algo que nos axuda a subir a nosa autoestima.

Pero o máis importante e para min polo que realmente sigo facendo deporte é polas relacións sociais que esto me trouxo dende moi pequena e os valores que esto conleva.

 

2.¿Qué datos estadísticos no concuerdan con tu percepción personal sobre quién, cómo y dónde se practica deporte?

En primeiro lugar debo destacar que na miña opinión e baixo a miña experiencia, non se presencia tanta diferencia á hora de facer deporte entre homes e mulleres. Ben é certo que, a constitución masculina tende a ser máis deportista có xénero feminino, non obstante, isto non significa que haxa moitos máis homes ca mulleres no ámbito deportivo. 

En segundo lugar considero que a división que establece o/a escritor/a do reportaxe está mal dividida xa que para min, o grupo que máis leva o deporte á práctica é sin lugar a dúbidas os rapaces menores de 15 anos. Comezando ós 3 anos xunto co comezo da escola, que é cando os pais inscriben ós seus nenos nas actividades extraescolares, co fín de relacionarse, de facer algunha actividade na que mantelos  en movemento ou tamén en actividades que permitan ós pais seguir traballando. Unha gran cantidade de rapaces encontran no deporte unha segunda vida e outros tantos un pesadelo, deixando como segundo ou incluso terceiro plano a vida deportiva. Co paso dos anos os nenos van medrando e con eles a súa conciencia, o que lles leva a unha boa cantidade de adolescentes a tomar unha decisión abandoando o deporte por falta de tempo para adicar ós estudos ou mesmo á troula. 

E para rematar, facendo referencia a " Las mujeres asisten más a gimnasios y los hombres prefieren asociarse o pertenecer a clubes deportivos." considero que na miña opinión, isto é certo, pero en certo modo non é algo que as mulleres escollan xa que ata fai relativamente pouco tempo, no mundo deportivo, (como noutros moitos ámbitos) a presencia das mulleres estaba anulada, e é por iso que en moitos lugares non podemos disfrutar do poder feminino no ámbito deportivo.

 

3. ¿Cuáles de las tendencias citadas en el punto 1.1.5 observas que se producen en tu entorno y cuales percibes de otra manera? 

Dende a chegada do Covid- 19 ó mundo, considero que todas as tendencias se presencian no meu entorno; xa que a gran maioría de xente se acabou cerciorando da necesidade de actividade física e unha vida saudable.  Dende o comezo da práctica do deporte en xente que non lle gustaba, a apertura de gran cantidade de ximnasios tanto en cidades como en pobos, ata o aumento de entrenadores persoais.

Polo que considero que no meu ámbito se tomou conciencia da necesidade de facer deporte e dos seus beneficios na nosa vida. Levando a moita xente a querer superarse cada día e mellorar a súa calidade de vida, facendo deporte de forma rutinaria e non esporádica. Ademáis do aumento de formación e de profesionales que trouxeron unha gran cantidade de diversidade deportiva  e horaria para todo tipo de persoas, dende o cachibol para xente maior, o aquagym ata centros de ocio e diversión onde o principal obxetivo e o movemento, e abrindo ximnasios, centros... con un horario moito mais amplo para todo tipo de persoas, dende nenos, ata adultos con un horario de traballo a xornaa completa, presenciando deste xeito un incremento considerable de adultos e persoas da terceira idade. 

 

 4. Pon un ejemplo que conozcas de dos de los perfiles de las personas usuarias y explica cómo es su actividad física.

  As persoas usuarias da idade escolar: escollo esta porque me parece un dos perfís máis obvios que se desempeñan na sociedade. 

Un neno cando comeza a escola, normalmente a idade dos 3 anos, comeza con duas horas lectivas de educación física na escola acompañada dun mestre/a e dos seus compañeiros de clase, onde desempeñan diferentes xogos co obxetivo de que se movan, divirtan e aprendan diferentes valores entre outros, como a competitividade. Non obstante, co comezo da escola tamén se inician as actividades extraescolares, onde unha gran maioría de nenos son apuntados con diferentes fíns para os seus pais. 

A esta a idade, a actividade física comeza a formar parte dos cativos, 2 horas á semana de piscina, 3 horas de patinaxe ...  Deportes que apenas conlevan unha disciplina á hora de entrenar e que non lles supón gran esforzo a ningún.

A diferencia das persoas usuarias durante a idade escolar, a persoas usuarias durante a idade adulta, desenvolven mais exercicio físico que na idade escolar, xa que neste ciclo a actividade que desempeñan o fan de xeito voluntario, é exercicio cun fin diferente a cando eres un neno, ademáis; eles mesmos teñen que saber organizar o seu tempo e compaxinalo (en caso de ter), cos fillos, co traballo, coas comidas...

Polo que posiblemente o exercicio non sexa moi disciplinado nin cotiá, pero cando se desenvolva farase de xeito que se lle saque probeito. Xa que unha gran maioría o fai por unha mellor calidade de vida.

5.¿En cuál de las diversa funciones y entornos del profesional de la actividad física citados en el punto 1.2.2. te encontrarías más a gusto desarrollando tu labor profesional? Explica por qué.

Posiblemente sendo técnico deportivo ou educador, paréceme que son duas profesións onde depositas a túa fé e axuda en todo tipo de persoas, e rematas por ensinarlles realmente o valor de manter unha calidade de vida pese a todo pronóstico.

A min gustaríame desempeñar xunto coa labor de técnico deportivo outros estudos como dietética que me axuden a aumentar a miña formación para mellorar a miña saúde e tamén a dos meus clientes, de xeito cercano, onde se poidan apoiar en min e pedir axuda en caso de precisalo. 

6. ¿Qué harías para conseguir que tus deportistas respetaran a los jueces o árbitros?

Dende o meu punto de vista o respeto e a educación é algo que ten que vir aprendido da casa, nós como entrenadores, como exemplos a seguir... temos que demostrar ante eles o mesmo que queremos fomentar neles, é por iso que "non fagas o que non che gustaría que che fixesen a ti", aínda así en moitas persoas non se pode percibir o respeto, é por iso que, si non existe un respeto por empatía, terá que aparecer por disciplina, polo que a todos aqueles que non o demostraran serían expostos a diferentes sancións, ou ben durante os adestramentos ou á hora dos partidos, ata que ese respeto florecese dalgunha forma. 

7. Cuenta algún caso real de la relación de una familia con el entorno deportivo de los hijos

Pois hai moitas historias e relacións, cada persoa é un mundo, non ?; pois pasa un pouco igual coas familias.

Dende que Sara comezou a escola tivo o privilexio de que seus pais a apuntasen a todo tipo de actividades, tanto deportivas como de aprendizaxe. Entre todas as actvidades que Sara desempeñou durante toda a súa infancia, decantouse polo balonmán, deporte que aínda practica. 

Ao longo do seu paso polas diferentes actividades que desempeñou, seus pais sempre a acompañaron e apoiaron en cada paso que daba, dándolle a noraboa, ou ben comentándolle o que eles dende fóra percibían dunha forma; que dun xeito ou outro podería desenvolver doutra maneira. Os país da nena sempre a seguiron no seu camiño deportista, mais nunca o fixeron de xeito interno. Sin embargo, os pais dalgunhas compañeiras do seu equipo tiñan unha relación distinta, por exemplo, unha das nais da súa compañeira, fíxose membro da directiva do clube, outra fíxose tesoreira e outra mesmo da axudante do entrenador sen ter idea de como se xogaba ao balonmán. Sara tamén presenciou diferentes comportamentos nos pais de compañeiras e contrincantes, que vivindo o balonmán dende as gradas, o vivían dunha forma distinta cós seus pais, que se mantiñan no sitio e se alegraban e aplaudían cando algo lles salía ben ó equipo da súa filla. Como por exemplo faltándolle o respeto algunha que outra vez ós árbitros cando non lles gustaban o que pitaba, meténdose co entrenador do equipo rival, mesmo había veces que chegaran a berrarlle ás xogadoras. 

Sara está contenta coa forma na que a súa familia a acompaña neste paseo deportivo, xa que cre que é a forma máis conveniente para ela á hora de xogar un partido de xeito que se sinta cómoda. 

 8. Cuál crees que es la importancia de alguna de las distintas instituciones de la administración (Ayuntamiento, Diputación y Xunta de Galicia) en la actividad física de tu entorno? 

Considero que todos os deportes excepto o fútbol están desvalorizados pola falta de axudas e de apoio por parte das grandes e importantes institucións de cada concello, provincia, comunidade autónoma...Privando de moitos "privilexios" ou simplemente axudas básicas a moitos deportes, por falta de axudas económicas, patrocinio ou mismamente o permiso de diferentes instalacións para os adestramentos.

Creo que as institucións administrativas son  claves para que a actividade física siga en pé, e medrando pouco a pouco; sen embargo non saben levalo a diante.  

A ACTIVIDADE FÍSICA: